Groene portretten: Mais - Stadstuinieren
artikel

Groene portretten: Mais

Mais (Zea Mays) is familie van de Poaceae familie (de grasfamilie), net als graan. De mannelijke bloem bovenop de maisplant lijkt ook wel een beetje op een korenaar, zoals je die bijvoorbeeld bij tarwe ziet. De oorsprong van mais ligt in Midden-Amerika, waar de plant al vroeg werd gedomesticeerd. Toen Columbus in 1492 zijn ontdekkingsreis naar Amerika maakte heeft hij de plant mee naar Europa genomen.

“Voor wie weinig ruimte heeft bestaan er varianten die je in een pot kunt kweken. ”

Mais is een eenjarige plant die behoorlijk groot kan worden. Een beetje ruimte is dus wel handig. Het zijn bovendien flinke eters die veel voedingsstoffen wegnemen uit de grond. Niet alles zal dus even goed gedijen in hun gezelschap. Pompoen vindt het echter prima toeven in de schaduw van mais en doet het daar zelfs erg goed.

Voor wie weinig ruimte heeft bestaan er gelukkig ook kleinere varianten die je in een grote pot of bak kunt kweken. Zoals het ras “Blue Jade” dat ik nu op mijn balkon heb staan. Deze krijgt blauwe kolven, zoals de naam al doet vermoeden. Mais heeft wel een voedzame grond en voldoende water nodig. Af en toe een scheutje wormenthee of plantengier is geen overbodige luxe. Geef ze bovendien een plekje in de zon en bescherm ze tegen harde wind.

Mijn ervaring met het buiten zaaien van mais is dat de zaadjes dan al gauw zijn verdwenen. Ik zaai ze daarom liever binnen en zet ze na ongeveer een maand buiten. Het zaaien doe je in april of mei. Augustus en september zijn de maanden waarin je kunt oogsten, soms zelfs al ietsje eerder.

Probeer een paar maisplanten op een afstand van ongeveer 30 centimeter van elkaar vandaan te zetten. Bij mais zitten de mannelijke en vrouwelijk bloemen weliswaar op dezelfde plant, er zit toch wat afstand tussen en ze hebben hulp nodig van de wind voor de bevruchting of van een soortgenoot die ernaast staat.

Over het tijdstip van oogsten lopen de meningen uiteen. Sommige mensen zeggen dat je de mais moet oogsten als de draden aan de kolf bruin worden. Anderen vinden dat te laat. Het is ook maar net wat je met de kolven wilt gaan doen. Wil je zoete, sappige en knapperige korrels hebben (suikermais!) dan kun je de kolven beter op tijd oogsten. Je kunt checken hoever de kolven zijn door wat schutbladeren te openen en met je nagel in een korrel te prikken. Is het vocht uit de korrel waterig, dan is het nog te vroeg. Is het melkachtig, dan kun je de kolven van de plant halen.


Recept:  Maissoep

Ik heb deze keer maissoep gemaakt van de kolven. Ik heb 4 maiskolven gekookt en daarna de korrels afgesneden. Aan het overblijvende kookvocht (ongeveer een liter) heb ik een groentebouillonblokje toegevoegd en 3 grote aardappels (in kleine blokjes gesneden). Dit heb ik laten koken tot de aardappels gaar waren. Daarna heb ik de maiskorrels toegevoegd en een in olijfolie gefruite ui en wat knoflook. Met de staafmixer heb ik de soep daarna tot een romig geheel gemaakt. Een beetje bieslook en eventueel een scheutje room erbij… heerlijk!

Azteken Tuin; De drie zusters
Groene portretten: Rammenas
Groene portretten: Paprika

Stadstuinieren 2015-02 – Tekst en fotografie: Stella Faber

Meer over:

logo
Sluiten
close