Moestuinmoeder: Over de grens

“Van zo’n naam alleen al krijg je zin om tomaten te kweken”

Sinds ik mijn eigen groente en fruit kweek, kijk ik met andere ogen naar de wereld om mij heen. Fiets ik door de stad, dan zie ik eetbaar onkruid. Of ik denk: op dit braakliggende terrein zou je voor de hele buurt courgettes en pompoenen kunnen laten groeien. Een tijdje geleden spotte ik in de wijk zelfs een raamtuin. Echt zo eentje die je op Pinterest vindt: compleet met beschilderde petflessen. Stoer idee. En ook als ik op vakantie ga, bepaalt mijn passie voor de moestuin wel eens waar we heen gaan.

Vorige zomer bezocht ik een betoverende ‘potager’ bij een Frans kasteel. Stel je schitterende bieten en aubergines voor, afgewisseld met kleurrijke bloemen. Kasteel Cheverny wordt zelfs nog bewoond door een adellijke familie. Mijn fantasie ging met me op de loop. Zou de kasteelvrouw zelf in het weekend aan het schoffelen zijn? En welke heerlijke gerechten zou ze met die prachtige pompoenen bereiden? Of heeft ze gewoon een tuinman in dienst en werkt ze zelf buitenshuis om het kasteel te onderhouden? Misschien is ze wel net als ik: een werkende moeder met een moestuin.

Op ontdekkingsreis naar bijzondere zaden

Tijdens mijn buitenlandse avonturen zoek ik altijd naar bijzondere zaden om mee naar huis te nemen. Officieel mag het niet, maar een zakje zaad tussen je leesboeken zal de douane niet zo snel opmerken. In Venetië stuitte ik vorig jaar toevallig op een tuinwinkeltje waar ik naast handige schepjes, gieters en laarzen – want daar wil het nog wel eens overstromen – ook zakjes zaad ontdekte. Ik vergat mijn gezin even en ging vol enthousiasme door de rijen. Mijn keuze viel op Italiaanse Pomodoro San Marzano nano. Alleen al bij het horen van die naam krijg je zin om je eigen tomaten te kweken. Dit jaar doen ze het uitstekend in mijn tuinkas! De eerste tomaten zijn verwerkt in sauzen, soepen en in potten, zodat ik het hele jaar door kan genieten van een vleugje Italiaanse warmte op mijn bord.

Moestuinervaringen tijdens een reis door China

Tijdens mijn rondreis door China afgelopen zomer miste ik mijn eigen volkstuin wel een beetje. Terwijl ik duizenden kilometers aflegde per trein, bus en boot, vroeg ik me af hoe het met mijn tomaten en boontjes zou gaan. Zou er nog iets over zijn na mijn vakantie? Maar ik genoot vooral van alles wat ik daar zag: van botanische tuinen in Hong Kong tot eenvoudige groentetuintjes. Het verbouwen van maïs en aubergines is voor veel Chinezen bittere noodzaak. Zelfs naast een huisje met een lekkend dak zag ik prachtige kolen en tomaten groeien. Wat een verschil met de Franse potager die ik eerder bezocht! Ik proefde exotische vruchten en genoot van heerlijke Kantonese gerechten. Dankzij de kookworkshop die ik volgde, kan ik mijn eigen oogst nu op nog meer manieren in de keuken gebruiken. Een kijkje over de landsgrenzen vergroot niet alleen de wereld in je tuin, maar ook op je bord!

Stadstuinieren

Tijdschrift voor de kweker
Voor balkon, dakterras of moestuin

Jaarabonnement vanaf € 22,50

Stadstuinieren 2015-05 –  Tekst en fotografie: Susan Lambeck
Moestuinmoeder: Washandjes