Moestuin

Moestuinmoeder: Gekke blaadjes

Gekke blaadjes

Het leek mij wel wat, een moestuin die zichzelf voorziet van oogst. Vaste planten en blijvende, eetbare gewassen waardoor je alleen maar een beetje hoeft te schoffelen: iedere tuinder wil af en toe wel wat rust, toch? Dus toen ik vorig jaar een zakje zaad in mijn handen gedrukt kreeg van een winterharde bladgroente die op elke grond en in elk klimaat groeit, was ik verkocht. Vijftig zaden lagen er in mijn hand, meer dan genoeg om mijn hele wijk van deze eetbare blaadjes te voorzien.

‘Vijftig zaden lagen er in mijn hand, meer dan genoeg om mijn hele wijk van deze eetbare blaadjes te voorzien’

Brave Hendrik en champagneblad

Vol geduld zaaide ik de minizaadjes dus, van deze Brave Hendrik. Volgens het zakje zijn niet alleen de blaadjes eetbaar, maar kan ik mij ook te goed doen aan eetbare, jonge scheuten en de bloemknoppen. Vol verwachting gaf ik het water en schoffelde ik voorzichtig om de Hendrik heen. Ik ging zelfs nog een stap verder en gaf Hendrik een buurplantje, zodat hij niet als enige een vreemde eend in mijn volkstuin zou zijn. Tenslotte had ik ook nog een gratis zakje met Champagneblad bij een bestelling gekregen, en zeg nu eerlijk, van zo’n naam zou ik ook gaan watertanden. Laat de kurk maar ploppen, laat de plantjes maar groeien!

Hendrik kwam in het voorjaar voorzichtig boven, maar durfde in mijn tuin nog geen meters te maken. In ieder geval liet hij genoeg ruimte over voor de Nieuwzeelandse spinazie die zich lekker door mijn tuinhoekje uitbreidde. Deze stoere bodembedekker belandde wel in mijn roerbakpan. Het is even wennen aan een ander blaadje, maar de spinazie smaakte er niet minder om. Het Champagneblad, ofwel ABC-kruid, zou mij een ware sensatie moeten gaan bezorgen. In de zomer kreeg het plantje frisgele bloempjes, die je een tinteling op de tong bezorgen. Alsof je een tandartsverdoving had gehad, zo las ik. Nu zijn dat niet de herinneringen die ik in mijn moestuin op wil roepen, maar desondanks proefde ik nieuwsgierig van de plant. Er was niets te veel beloofd, ik kreeg er een gek gevoel van in mijn mond. Daar was voor mij echter alles mee gezegd. De smaak van deze nieuwe gewassen in mijn volkstuin trok mij niet over de streep. Bittere blaadjes waren het, waar ik geen kant mee uit kon.

Gratis plukken

Nader onderzoek op internet leerde mij dat het ABC-kruid een indrukwekkende lijst met gezonde eigenschappen kent. Het gekke bloemetje zou mij af kunnen helpen van aften, keelpijn en schimmelinfecties. Goed om te weten, maar gelukkig niet nodig. Geef mij maar een volle schaal met heerlijke frisse rucola-blaadjes, pluksla en spinazie. Tot nu toe hebben die mij niet alleen een goede gezondheid, maar ook een heerlijke smaak geleverd. Want hoe bijzonder die gekke blaadjes van Hendrik en consorten ook zijn, echt lekker vind ik ze tot nu toe niet. Wie dit jaar keelpijn of een urineweginfectie oploopt, mag ze gratis komen plukken!