Wildplukken

Wildplukken: Moerasspirea

“De bloemen geven een diepe amandelhoningsmaak aan dranken, siropen en ijs

Met haar zwiepende crème-witte pluimen siert ze sloten en vijvers. De bijzondere geur komt je snel tegemoet en bijen zijn er dol op. In de zomer vliegen ze af en aan om haar zoete nectar om te zetten in heerlijke honing. Ik heb eens een honingkast in een veld vol moerasspirea gezet om er een bak vol van te kunnen oogsten. Sublieme honing!

Zomerpluk

Moerasspirea is niet alleen geliefd bij de bijen. Wij mensen gebruiken dit kruid al een eeuwigheid en ik kan er zelf geen genoeg van krijgen. Elke zomer pluk ik dan ook zoveel moerasspirea als ik kan. Dit jaar heb ik het voor het eerst massaal op mijn terrein langs de sloot aangeplant. De bijen zullen er blij mee zijn en ik hoef niet meer op zoek en kan het dichter bij huis plukken.

Moerasspirea in de tuin

Er zijn verschillende cultivars van de moerasspirea op de markt. In elk tuincentrum kun je wel een spirea op de kop tikken. Ze zijn er in verschillende kleuren, maar de meesten bezitten de geurende eigenschappen niet meer. Toch is er hoop! Je kunt moerasspirea namelijk makkelijk zelf zaaien. Vreeken’s Zaden heeft de zaden in zijn assortiment. Je hebt zo de echte, mooie, geurende spirea voor jaren in je tuin. Mocht je geen tuin hebben of geen plek in de tuin, dan vind je spirea overal in Nederland langs waterkanten. De plant bloeit van juni tot oktober.

Hoe herken je moerasspirea?

De moerasspirea behoort tot de rozenfamilie en is een overjarige, kruidachtige plant met roodbruine stengels. De bladeren zijn drie- tot vijftallig geveerd en aan de onderkant behaard. De bladeren kunnen tot wel zestig centimeter groot worden en de randen zijn gezaagd. De bloemen vormen grote crème-witte pluimen die sterk zoet geuren. De plant wordt tot anderhalve meter groot.

Wist je dat… …

De eerste bewijzen van het gebruik van moerasspirea stammen uit een drinkbeker uit een neolithisch graf in Schotland? Het graf is meer dan elfduizend jaar oud!
Het kruid behoorde ook tot de drie heilige kruiden van de druïden en werd geroemd om zijn medicinale eigenschappen.
In de middeleeuwen werd het op de vloeren van huizen en kerken gelegd als luchtverfrisser.
Een andere wetenswaardigheid is dat aspirine bijna een anagram is van spirea.
Moerasspirea is een van de eerste planten waaruit acetylsalicylzuur (de basisstof voor aspirine) werd gewonnen.

Moerasspirea in de keuken?

Ik zeg ijs, ijs en nog eens ijs! Maar probeer spirea vooral ook eens als smaakmaker van likeur. De wortels kun je koken, maar dat vind ik zelf de moeite niet waard. Het jonge blad kun je als smaakmaker aan gerechten toevoegen en zelf vind ik het erg lekker in een gin-tonic. De bladeren zijn eetbaar, maar alleen als ze nog heel jong zijn. Ze worden snel taai. Van de gehele plant kun je een thee maken. Vooral na drogen krijgen de onderdelen een aangename geur. De bloemen geven een diepe amandelhoningsmaak aan dranken, siropen en ijs. Ik geef je twee eenvoudige recepten waarmee je zonder twijfel een heerlijk resultaat boekt. Wie weet inspireert het je tot meer experimenten met moerasspirea.

Veel plezier en geniet ervan!